"എന്നെ ജനിപ്പിക്കൂ എന്നു ഞാന്‍ എന്‍റെ അപ്പനോടും അമ്മയോടും പറഞ്ഞിട്ടില്ല. എന്നിട്ടും അവരെന്നെ ജനിപ്പിച്ചു. ഞാന്‍ അവരുടെ തീരുമാനം മാനിച്ചു ഇപ്പൊഴും ജീവിക്കുന്നു. അതുപോലെ എന്നെ ക്രിസ്ത്യാനിയാക്കൂ എന്നും ഞാന്‍ അവരോടു പറഞ്ഞിട്ടില്ല. എന്നിട്ടും അവരെന്നെ ക്രിസ്ത്യാനിയാക്കി. അവരുടെ ആദ്യത്തെ തീരുമാനം മാനിച്ചതുപോലെ രണ്ടാമത്തേതും മാനിച്ചു ഇപ്പൊഴും ക്രിസ്ത്യാനിയായിതന്നെ ജീവിക്കുന്നു"
അങ്ങനെ ക്രിസ്ത്യാനിയായിട്ട് കേരളത്തില്‍ നമ്മടെ തൃശ്ശൂര് ജീവിച്ച് വന്നപ്പോഴാണ് ഒരു അമേരിക്കന്‍ വിളി വന്നത്. അങ്ങനെ കുറ്റിയും പറിച്ചു ഇങ്ങോട്ട് വന്നു. ഇവിടെ വന്നപ്പോഴാണ് ഇവിടത്തെ ക്രിസ്ത്യന്‍ ജീവിതശൈലി കാണാന്‍ ഇടവന്നത്. .അങ്ങനെ ഇവിടത്തെ പള്ളിയില്‍ പോയി ഇംഗ്ലിഷ് കുര്‍ബാന കാര്യമായി ഒന്നും മനസിലാകാതെ അന്തംവിട്ട് നിന്ന ഒരു ഞായറാഴ്ചയാണ് ഇങ്ങനെ ഒരു പോസ്റ്റ് എഴുതാം എന്നു തീരുമാനിച്ചത്.
അപ്പോള്‍ ചോദിക്കും. പഠിക്കുന്ന കാലത്ത് തമിഴ്നാട്ടില്‍ ആയിരുന്നല്ലോ.പിന്നെ കുറച്ചു കാലം ജോലിയും തമിഴ്നാട്ടില്‍ തന്നെയായിരുന്നല്ലോ എന്ന്‍. സത്യം പറഞ്ഞാല്‍ പഠിക്കുന്ന കാലത്ത് എനിക്കിങ്ങനെ എഴുതാനുള്ള ഒരു ത്വര ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അല്ലെങ്കില്‍ ഞാന്‍ സപ്പ്ളികള്‍ വാങ്ങോ? പിന്നെ ചെന്നെയില്‍ ജോലിചെയ്യുമ്പോള്‍ മലയാളം ബ്ലോഗ് തുടങ്ങിയിരുന്നു. പക്ഷേ മലയാളം എഴുതിതുടങ്ങുമ്പോള്‍ അല്ല ടൈപ്പ് ചെയ്തുതുടങ്ങുമ്പോള്‍ കൈ വിറക്കുന്ന ഒരു പ്രശ്നം ഉണ്ടായിരുന്നു.
അപ്പോള്‍ പറഞ്ഞുവന്നത് ഈ പോസ്റ്റില്‍ എഴുതാന്‍ പോകുന്ന അമേരിക്കയിലെയും ശരിക്ക് പറഞ്ഞാല്‍ ന്യൂജേഴ്സിയിലെ ക്രിസ്ത്യാനികളുടെ ജീവിത ശൈലിയും കേരളത്തിലെ ക്രിസ്ത്യന്‍ ശൈലിയും തമ്മിലുള താരതമ്യത്തേക്കുറിച്ചാണ്.ആരും ഇത് അമേരിക്ക മുഴുവനും ഉള്ളതാണെന്നും ,അതുപോലെ കേരളം മുഴുവനും ഉള്ളതാണെന്നും വിചാരിക്കരുത്. ഇതിലെ റെഫറന്‍സ് പോയിന്‍റ്സ് ന്യൂജേഴ്സിയിലെ ഞാന്‍ പോകുന്ന സെന്‍റ് അഗസ്തിന്‍ പള്ളിയും പിന്നെ നാട്ടിലെ തൃശ്ശൂര് ജില്ലയിലെ കല്ലേറ്റുംകര, താഴേക്കാട് ,വല്ലക്കുന്ന് പള്ളികളും ആണ്. ഞാന്‍ ഇത് വളരെയധികം കാലത്തെ ഗവേഷണം കൊണ്ട് കണ്ടുപിടിച്ചതല്ല. ചുമ്മാ കണ്ടത് കുറിച്ചു വയ്ക്കുന്നു .അത്രമാത്രം.
കാര്യങ്ങള്‍ കുറച്ചു അധികം ഉള്ളതുകൊണ്ടു കാണ്ഡം കാണ്ഡമായിട്ടാണ് എഴുതിതുടങ്ങുന്നത്.
പള്ളികള്‍
നിര്‍മാണം
കേരളത്തിലെ പ്രത്യേകിച്ചും മധ്യകേരളത്തിലെ പള്ളികള്‍ എല്ലാം ഒരു മാറ്റത്തിന്‍റെ പാതയിലാണ്. സാക്ഷാല്‍ കര്‍ത്താവ് വന്നാല്‍ പോലും പള്ളിയില്‍ കയറിയാല്‍ പള്ളിയുടെ മനോഹരിതയും ആഡംബരങ്ങളും കണ്ട് അന്ധാളിച്ച് നില്‍ക്കണം. ഒരിക്കലും പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാന്‍ തോന്നരുത്. ഞാന്‍ രണ്ട് പ്രാവശ്യം മലയാറ്റൂര്‍ തടത്തിലെ പള്ളി (പുഴവക്കത്തുള്ളത്) പള്ളിയില്‍ പോയിട്ടും ഒന്നും പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാന്‍ പറ്റിയിട്ടില്ല. കാരണം എന്തോരം കണ്ടിട്ടും ആ ആഡംബരങ്ങളൊന്നും മനസിലാക്കാന്‍ പറ്റുന്നില്ല. എങ്ങിനെ നോക്കിയിട്ടും ഏകദേശം എത്ര രൂപ ആ പള്ളി പണിയാന്‍ ചിലവായിട്ടുണ്ടാകും എന്നു കണക്ക് കൂട്ടാന്‍ പറ്റുന്നില്ല. ഏകദേശം അതുപോലെതന്നെയാണ് ഞങ്ങളുടെ അടുത്തുള്ള താഴേക്കാട് പള്ളി പണി തീര്‍ത്തിരിക്കുന്നത്. കല്ലേറ്റുംകര പള്ളി പണിതുകൊണ്ടിരിക്കുന്നതും അങ്ങനെ തന്നെ...
അങ്ങനത്തെ പള്ളിയില്‍ ഇരിക്കുമ്പോള്‍ ആദ്യം മനസിലേക്ക് വരുന്നത്. കുറച്ചു ആഡംബരങ്ങള്‍ കുറച്ചിട്ട് ആ രൂപ വീടില്ലാത്തവര്‍ക്ക് വീട് വച്ച് കൊടുക്കാന്‍ ഉപയോഗിച്ചുകൂടെ എന്നാണ്. പല പള്ളികളിലും പെരുന്നാള്‍ ചെറുതാക്കി കഴിച്ച് ആരൂപ ഉപയോഗിച്ച് പാവങ്ങളെ സഹായിക്കുന്നത് കണ്ടിട്ടുണ്ട്. പക്ഷേ ഒരു പള്ളിക്കാരും പള്ളി ആഡംബരം കുറച്ചു പണിതു പാവങ്ങളെ സഹായിക്കുന്നത് കണ്ടിട്ടില്ല.
അപ്പോള്‍ ചോദിക്കും നിന്‍റെ വീട് വൈക്കോല്‍ കൊണ്ട് മേഞ്ഞു ബാക്കി പൈസക്ക് പാവപ്പെട്ടവര്‍ക്ക് വീട് വച്ച് കൊടുത്തൂടെ എന്ന്‍. പുല്‍ക്കൂട്ടില്‍ ജനിച്ച യേശുവിനെ സഭ പിന്തുടര്‍ന്നാല്‍അല്ലേ കുഞ്ഞാടുകള്‍ പിന്തുടരൂ.
കുറെ കാലം കഴിഞ്ഞു ക്രിസ്ത്യാനികളുടെ എണ്ണം കുറയുകയാണെങ്കില്‍ അല്ലെങ്കില്‍ ആളുകള്‍ക്ക് വിശ്വസം കുറഞ്ഞാല്‍ ഈ പള്ളികള്‍ ഒക്കെ ആരും വരാത്ത സ്ഥലങ്ങളായി മാറില്ലേ? അങ്ങനെ പള്ളി നടത്തികൊണ്ട് പോകാനുള്ള പൈസ വരാതായാല്‍ പിന്നെ പള്ളികള്‍ എന്തു ചെയ്യും? ഭയങ്കര ഒരു ചോദ്യമാണത്.
ഇവിടെ അമേരിക്കയില്‍ കേട്ടത് പള്ളികള്‍ വില്‍പ്പനക്ക് ഉണ്ടെന്നാണ്. അത്തരം ഒന്നു ഇപ്പോള്‍ ഞാന്‍ താമസിക്കുന്ന സ്ഥലത്തിന് അടുത്ത് കൊടുക്കാനുണ്ട്. ദാണ്ടെ കൊളുത്ത്. ആരും വരാതായാല്‍ രൂപതക്കാര്‍ പിന്നെ പള്ളി വില്‍ക്കാണ്ട് എന്താ ചെയ്യാ? അല്ല നാട്ടുകാര്‍ പിരിവെടുത്ത് കഷ്ടപ്പെട്ട് പണിത പള്ളി രൂപതക്ക് എടുത്ത് വില്‍ക്കാന്‍ പറ്റുമോ എന്നൊന്നും ആരും ചോദിക്കരുത്. എന്‍റെ അറിവ് പ്രകാരം പള്ളിയും സ്ഥലവും രൂപതയുടെ പേരിലാണു റജിസ്റ്റര്‍ അഥവാ തീറ് കൊടുത്തിരിക്കുന്നത്. ഇന്ത്യന്‍ നിയമം പ്രകാരം സ്വന്തം പേരിലുള്ള സ്ഥലവും അതിലെ കെട്ടിടവും അതിന്‍റെ ഉടമസ്ഥന് വില്‍ക്കാം.
അമേരിക്കയിലെ പള്ളികള്‍ അങ്ങനെ കാര്യമായി കാശ് പൊടിച്ച് ഉണ്ടാക്കിയതാണെന്ന് തോന്നുന്നില്ല. ചുരുക്കം ചില പള്ളികള്‍ ഉണ്ടാകാം. പക്ഷേ സാധാരണ ഗ്രാമപ്രദേശങ്ങളില്‍ ഉള്ള പള്ളികള്‍ എല്ലാം സിംമ്പിള്‍ ആണ്. പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാന്‍ ഒരിടം അത്രയേയുള്ളൂ. പള്ളികള്‍ ആഡംബരപൂര്‍ണമല്ലെങ്കിലും എല്ലാ സൌകര്യങ്ങളും ഉണ്ട്. എയര്‍കണ്ടിഷന്‍, ബെഞ്ചുകള്‍, വയര്‍ലസ്സ് മൈക്ക്,ആവശ്യത്തിന് വലിപ്പം അങ്ങനെ പോകുന്നു.
താഴെ കൊടുത്തിരിക്കുന്ന കൊളുത്തില്‍ ഞെക്കിയാല്‍ ഞാന്‍ ഇപ്പോള്‍ പോകുന്ന ന്യൂജേഴ്സിയിലെ പള്ളി കാണാം.
നാട്ടില്‍ കുതിരപ്പുറത്തിരുന്ന് പാമ്പിനെ കുത്തിക്കൊല്ലുന്ന വിശുദ്ധ ഗീവര്‍ഗീസിന്‍റെ പ്രതിമ ആണെങ്കില്‍ ഇവിടെ വിശുദ്ധ പൌലൊസിനോടൊപ്പം ഒരു കാളയും , വിശുദ്ധ ലൂക്കായോടൊപ്പം ഒരു കുതിരയും ഉണ്ട്. സംശയം ഉണ്ടെങ്കില്‍ താഴെയുള്ള കൊളുത്തുകളില്‍ പോയി നോക്കിക്കൊ. ഞാന്‍ പോകുന്ന പള്ളിയിലും അങ്ങനെ ഒരു പടം ഉണ്ട്. പറ്റിയാല്‍ ഫോട്ടോ എടുത്ത് ഇതില്‍ ഇടാം.
പിന്നെ ഇവിടെ അമേരിക്കന്‍ അള്‍ത്താര ഒന്നും നിറയെ രൂപങ്ങള്‍ വച്ച് അലങ്കരിച്ചിട്ടില്ല. അതുപോലെ കിലോക്കണക്കിന് പൂക്കളും ഇല്ല.
അല്‍മായര്‍ / വിശ്വാസികള്‍
വസ്ത്രധാരണം
ബീച്ചില്‍ പോകുമ്പോഴും പള്ളിയില്‍ വരുമ്പോഴും ഏറെക്കുറെ ഒരേപോലത്തെ ഡ്രസ് തന്നെയാണ് ഇവിടെ പെണ്ണുങ്ങള്‍ ഇടുന്നത്. നാട്ടിലെ അച്ചന്‍മാരാണെങ്കില്‍ ചിലപ്പോള്‍ സ്ത്രീകള്‍ തലയില്‍ ഡ്രസ് /ഷാള്‍ ഇട്ടില്ലെങ്കില്‍ ചീത്ത പറയുന്നതു കേള്‍ക്കാം. ഒരുതവണ ഒരു കുട്ടിക്ക് ഷാള്‍ ഇട്ടിട്ടില്ല എന്ന കാരണത്താല്‍ കുര്‍ബാനക്ക് കൊടുക്കാതിരുന്നതും കണ്ടിട്ടുണ്ട്. അമേരിക്കയില്‍ എന്തു ഷാള്‍?
സ്ത്രീകള്‍ മുട്ടോപ്പം ഉള്ള ഡ്രസ് ഇട്ടു ഏറ്റവും മുന്നിലെ ബെഞ്ചില്‍ കാലില്‍ കാലു കയറ്റിവച്ച് ഇരുന്നാലും അച്ചന്‍മാര്‍ കുര്‍ബാന നന്നായി ചൊല്ലുന്നുണ്ട്. നാട്ടില്‍ ആണെങ്കില്‍ എന്‍റെ കല്യാണത്തിന് ഒരു എയര്‍ ബലൂണ്‍ കൊണ്ടുള്ള ബൊമ്മയെ വച്ചെന്നു പറഞ്ഞു കുര്‍ബാനക്കിടെ അച്ചന് എന്തൊരു ബഹളമായിരുന്നു. ശ്രദ്ധ പോകുമത്രേ. ആ ബൊമ്മ ആണെങ്കില്‍ പള്ളിയുടെ മുന്‍വശത്താണ് വെച്ചിരിക്കുന്നത് അതുകൊണ്ട് അച്ചന് ഒഴികെ ആളുകള്‍ക്കു ആര്‍ക്കും അത് കാണാന്‍ കഴിയില്ല. ഒരു ചെറിയ ബൊമ്മ വച്ചപ്പോള്‍ ശ്രദ്ധ പോയ ആ അച്ചന് എങ്ങാനും അമേരിക്കയില്‍ വന്നിരുന്നെങ്കില്‍ കുര്‍ബാന ചൊല്ലാതെ ഇറങ്ങി ഓടിയേനെ.
ആണുങ്ങള്‍ ആയാലും ബെര്‍മുഡ ഒക്കെ ഇട്ടിട്ടാണ് വരുന്നത്.
പള്ളിയിലെ പെരുമാറ്റം
പള്ളിയില്‍ വരുന്ന കാര്യത്തില്‍ ലോകത്തില്‍ എല്ലായിടത്തും ആളുകള്‍ ഒരേപോലെയാണ്. നാട്ടിലും ഇവിടെയും ആളുകള്‍ പ്രസംഗം കഴിയാന്‍ കണ്ടിട്ടാണ് വരുന്നത്. അമേരിക്കയില്‍ കുര്‍ബാനക്കിടെ വര്‍ത്തനം പറയുന്നതു കേള്‍ക്കാം. പക്ഷേ ആരും ഓവര്‍ ആകുന്നില്ല. അമേരിക്കയില്‍ ഫാമിലി ഒന്നിച്ചാണ് ഇരിക്കുന്നത്. അതുകൊണ്ട് ആണുങ്ങള്‍ പ്രത്യേകിച്ചു അപ്പന്‍മാര്‍ മര്യാദക്ക് ഇരുന്ന്‍ കുര്‍ബാന അര്‍പ്പിക്കും.
എല്ലാം കേരളത്തില്‍ ആണെങ്കില്‍ ആണുങ്ങള്‍ക്കും പെണ്ണുങ്ങള്‍ക്കും വേറെ സ്ഥലം. കുട്ടികള്‍ക്ക് വേറെ സ്ഥലം. അങ്ങനെയാകുമ്പോള്‍ കുട്ടികള്‍ അവിടെയിരുന്ന് കളിക്കും അത് കാണുമ്പോള്‍ കുര്‍ബാന ചൊല്ലുന്ന അച്ചന് ദേഷ്യം വരും. നിങ്ങള്‍ കുട്ടികളെപ്പോലെയാകുവിന്‍ എന്നു പറഞ്ഞ ക്രിസ്തുവിന്റെ പ്രതിരൂപമായ ബലിയര്‍പ്പകന്‍ അള്‍ത്താരയില്‍ നിന്നുകൊണ്ട് കുട്ടികളെ ചീത്തപറയും. കേരളത്തിലും കുടുംബം ഒന്നിച്ചിരുന്ന് കുര്‍ബാന കണ്ടാല്‍ ചിലപ്പോള്‍ നേരെയാകുമായിരിക്കും.
അച്ചന്‍മാര്‍ / പുരോഹിതര്‍
അമേരിക്കയില്‍ ഇപ്പോള്‍ ഞാന്‍ പോകുന്ന പള്ളിയിലെ അങ്ങേരെ കണ്ടിട്ട് ഡീസന്‍റ് ആണെന്ന്‍ തോന്നുന്നു. നല്ല വയസുള്ള വെളുത്ത വര്‍ഗക്കാരനാണ്. കുര്‍ബാന കാണുമ്പോള്‍ ഒരു ദൈവീകത്വം ഒക്കെ ഉണ്ട്. ചിലപ്പോള്‍ കുര്‍ബാനക്കിടെ കാശ് ,കാശ് എന്നു പറയാത്തത് കൊണ്ടായിരിക്കും. അല്ലെങ്കില്‍ ചിലപ്പോള്‍ അങ്ങേരുടെ മുഖം പട്ടിയുടെ മുഖത്ത് വീണ പൂച്ചയുടെ പോലെ അല്ലാത്തതുകൊണ്ടായിരിക്കും. നാട്ടില്‍ ചില അച്ചന്‍മാരേ കണ്ടാല്‍ അവരോടു എന്തെങ്കിലും ചോദിച്ചാല്‍ അങ്ങനത്തെ ചില പൂച്ചകളുടെ മുഖഭാവമാണ്.
അമേരിക്കയിലെ പുള്ളി കുര്‍ബാനക്ക് ഇടുന്നത് കടും ചുവപ്പ് നിറത്തിലുള്ള ഒരു ഡ്രസ് ആണ്. നമ്മുടെ നാട്ടിലെ അച്ചന്‍മാരുടെ രാജവേഷവുമായി യാതൊരു തരത്തിലുള്ള ബന്ധവും ഇല്ല.
അതുപോലെ കുര്‍ബാന കഴിയുമ്പോള്‍ അമേരിക്കന്‍ അച്ചന് പള്ളിയുടെ മെയിന്‍ വാതിലില്‍ നില്‍ക്കും .എല്ലാവരോടും വര്‍ത്താനം പറയും. ശരിക്കും ഒരു ആതിഥേയന്‍റെ മര്യാദ. നാട്ടില്‍ കുര്‍ബാന കഴിഞ്ഞാല്‍ അച്ചന്‍മാര്‍ ഓടി മേടയില്‍ കയറും. പിന്നെ നമ്മള്‍ അവരുടെ സൌകര്യം നോക്കി നില്‍ക്കണം ഒന്നു കാണണമെങ്കില്‍.
കുര്‍ബാന
അമേരിക്കയില്‍ കുര്‍ബാന ഓരോരുത്തര്‍ സ്പോണ്‍സര്‍ ചെയ്യുന്നതാണ് എന്നാണ് തോന്നുന്നത്.
നാട്ടിലെ ഒരു റോമന്‍ കത്തോലിക് കുര്‍ബാന മിനിമം 1 മണിക്കൂര്‍ ഉണ്ടാകും. എന്നാല്‍ അമേരിക്കന്‍ കുര്‍ബാന 45 മിനിറ്റ് മാത്രമേയുള്ളൂ. കുര്‍ബാന തുടങ്ങിയാല്‍ അപ്പോള്‍ തന്നെ മെയിന്‍ /ആന വാതില്‍ അടച്ചിടും. പിന്നെ വരുന്നവര്‍ക്ക് സൈഡില്‍ കൂടെ മാത്രമേ കയറാന്‍ കഴിയൂ.
അമേരിക്കയില്‍ ഒരുമാതിരി എല്ലാവരും എന്നെപ്പോലെ ഇംഗ്ലിഷ് അറിയാത്തവരോഴിച്ച്, കുര്‍ബാനയില്‍ പ്രാര്‍ത്ഥനകള്‍ ചൊല്ലും. നാട്ടില്‍ അച്ചനും, ഗായകസംഘവും .പിന്നെ കുറച്ചു വയസായ അമ്മാമ്മമാരും മാത്രം കുര്‍ബാന ചൊല്ലും ബാക്കിയെല്ലാവരും കാഴ്ചക്കാര്‍.
നാട്ടില്‍ അച്ചന് അള്‍ത്താരക്ക് നേരെ നടുവില്‍ നിന്നാണ് കുര്‍ബാന ചൊല്ലുന്നത്. ഇവിടെ അമേരിക്കയില്‍ അച്ചന് അള്‍ത്താരയുടെ ഒരു വശത്താണ്. ജനങ്ങളുടെ വലതു വശത്ത്. പിന്നെ ബുക്ക് വയ്ക്കാനുള്ള സ്റ്റാന്‍ഡില്ല. ഒരു അള്‍ത്താര ബാലനോ, ബലികയോ പുസ്തകം പിടിച്ചുകൊണ്ട് അച്ചന്‍റെ മുന്‍പില്‍ നില്‍ക്കുന്നുണ്ടാകും.
നാട്ടില്‍ അള്‍ത്താര ബാലികമാര്‍ എന്നൊരു കൂട്ടര്‍ കുറച്ചു കാലം മുന്‍പെ വന്നു തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ അവിടെ അള്‍ത്താര ബാലന്‍മാര്‍ ഉണ്ടെങ്കില്‍ ബാലികമാര്‍ ഉണ്ടാവില്ല. അതുപോലെ നേരെ തിരിച്ചും. അമേരിക്കയില്‍ അവര്‍ മിക്സ് ആയിട്ടോക്കെ നില്‍ക്കുന്നുണ്ട്.
നാട്ടിലെ കുര്‍ബാനയിലെ പ്രസംഗം പഞ്ചായത്തില്‍ കാശിന്‍റെ വരവ്ചി.ലവ് വായിക്കുന്നതുപോലെ ആണെങ്കില്‍ അമേരിക്കയില്‍ കുര്‍ബാനക്കിടയില്‍ കാര്യമായി കാശിന്‍റെ കാര്യം ഒന്നും പറയുന്നില്ല.
നാട്ടില്‍ കാണാതെ ഒരു സംഗതിയാണ് കുര്‍ബാനക്ക് വളണ്ടിയര്‍മാര്‍ നില്‍ക്കുന്നത്. ന്യൂ ജേഴ്സിയില്‍ ഞാന്‍ പോകുന്നിടത്ത് കോട്ട് ഇട്ട 6-7 പേര്‍ നില്‍പ്പുണ്ടാകും. അവരാണ് കുര്‍ബാനക്കിടയില്‍ കാഴ്ചസമര്‍പ്പണത്തിനുള്ള പണം പിരിക്കുന്നത്. അതുപോലെ ആരെങ്കിലും പുറത്തു നില്‍പ്പുണ്ടെകില്‍ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിക്കുന്നത്. .ക്ഷണം മാത്രം .ഇഷ്ടം പോലെ ആളുകള്‍ നാട്ടിലെപ്പോലെതന്നെ പുറത്തു നിന്നാണ് കുര്‍ബാന കാണുന്നത്. അതുപോലെ അവരാണ് ഇരിക്കാന്‍ സ്ഥലമില്ലാതെ നില്‍ക്കുന്നവര്‍ക്ക് ഒഴിഞ്ഞ ബെഞ്ച് കാണിക്കുന്നത്. കുര്‍ബാന തുടങ്ങുമ്പോ വാതില്‍ അടക്കുന്നതും കഴിയുമ്പോള്‍ തുറക്കുന്നതും.വളരെ നല്ല ആളുകളാ.
ഇടവും വലവും നില്‍ക്കുന്നവര്‍ക്ക് സമാധാനം പരസ്പരം കൈമാറുന്നത് നാട്ടില്‍ കൈ കൂപ്പിക്കൊണ്ടാണെങ്കില്‍ അമേരിക്കയില്‍ ഷേക്ക്ഹാന്‍ഡ് കൊടുത്തിട്ടാണ്. അതും ചുറ്റും നില്‍ക്കുന്ന 8 പേര്‍ക്കും കൊടുക്കും.
കുര്‍ബാനക്ക് അപ്പം കൊടുക്കല്‍ നാട്ടില്‍ പണ്ട് അച്ചന്‍മാര്‍ മാത്രമേ ചെയ്തിരുന്നുള്ളൂ. അപ്പം കൊടുക്കല്‍ എന്നതുകൊണ്ട് ഉദേശിച്ചത് നാട്ടില്‍ തിരൂരക്തം കൊടുക്കാതെയുള്ള ഒരു ഏര്‍പ്പാടിനെക്കുറിച്ചാണ്. വലിയ കാര്യത്തില്‍ എല്ലാദിവസവും കുര്‍ബാന കൈക്കൊള്ളണം എന്നൊക്കെ അച്ചന്‍മാര്‍ പറയും. പക്ഷേ .തിരുശരീരരക്തങ്ങള്‍ തരുന്നതില്‍ രക്തതെ പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്ന വീഞ്ഞു കാണില്ല. അവര്‍ തന്നെ ഉഡായിപ്പ് കാണിക്കുമ്പോള്‍ പിന്നെ കുഞ്ഞാടുകള്‍ ഉഡായിപ്പ് കാണിക്കാതിരിക്കുമോ? ഒരു പത്തു പതിനഞ്ചു കൊല്ലം മുമ്പ് ചെറിയ പരിഷ്കാരം ഒക്കെ കൊണ്ടുവന്ന് അത് കന്യാസ്ത്രീകള്‍ക്ക്, അതും നല്ല വയസായവര്‍ മാത്രം കൊടുക്കാന്‍ പറ്റുമെന്നാക്കി. അമേരിക്കയില്‍ തിരുശരീരരക്തങ്ങള്‍ നല്‍കുന്നത് നാട്ടുകാരാണ്. അതില്‍ സ്ത്രീകളും പുരുഷന്മാരും ഉണ്ട്. ഷൂസ് ധരിച്ചുകൊണ്ട് തന്നെ അവര്‍ അള്‍ത്താരയിലേക്ക് കയറും. സ്ത്രീകളുടെ ഡ്രെസ്സിന്റെ കാര്യം ആദ്യമേ പറഞ്ഞല്ലോ. അവരാണെന്ന് തോന്നുന്നു അവിടത്തെ പ്രമാണിമാര്‍. കന്യാസ്ത്രീമാരെ അധികം കണ്ടിട്ടില്ല. അതുപോലെ മറ്റൊരു പ്രത്യേകതയാണ് വയസായവര്‍ക്ക് അവര്‍ ഇരിക്കുന്ന സ്ഥലത്തു പോയി കുര്‍ബാനക്ക് കൊടുക്കും.
കുര്‍ബാന കഴിയുമ്പോള്‍ ഉള്ള നോട്ടിസ്. വിതരണം എല്ലായിടത്തും ഒരേപോലെ തന്നെ.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ