2011, ജൂലൈ 30, ശനിയാഴ്‌ച

അമേരിക്കന്‍ രണ്ടാമൂഴം - 4 വീണ്ടും Extended Stay

പഴയ പോസ്റ്റുകള്‍ 
അമേരിക്കന്‍ രണ്ടാമൂഴം - 1 പോകണോ..വേണ്ടയോ..പോകണൊവേണ്ടയോ...
അമേരിക്കന്‍ രണ്ടാമൂഴം - 2 ന്യൂയോര്‍ക്ക്‌ ന്യൂയോര്‍ക്കേയ് ഡല്‍ഹി വഴി ന്യൂയോര്‍ക്കേയ്
അമേരിക്കന്‍ രണ്ടാമൂഴം - 3 AI 468ഉം AI 101ഉം

ന്യൂ യോര്‍ക്കില്‍ ഇറങ്ങുമ്പോള്‍ എന്തായാലും ധൃതി വേണ്ട.വണ്ടി വളരെ നേരത്തെയാണ് എത്തിയത്.വൈകീട്ട് മൂന്ന് മണിക്കാണ് ഹോട്ടല്‍ ബുക്കിംഗ് പ്രകാരം അവിടെ കയറാന്‍ പറ്റുകയുള്ളു.ഇപ്പോള്‍ കാലത്ത് 5 മണി. എങ്ങിനെ നോക്കിയാലും ആറരക്കുള്ളില്‍ പുറത്തു കടക്കാം.ഡ്രൈവര്‍ വന്നിട്ടുണ്ടാകുമോ എന്തോ? അങ്ങേരെ വിളിക്കാനാനെങ്കില്‍ ഒരു കാര്‍ഡ്‌ ആണ് തന്നിരിക്കുന്നത്.ഫോണ്‍ ബൂത്തില്‍ നിന്നും വിളിക്കാം എന്നാണ് അവരുടെ സൈറ്റില്‍ എഴുതിയിരിക്കുന്നത്.ഇനിയിപ്പോള്‍ ഹോട്ടലില്‍ ചെന്നാല്‍ ഇപ്പോള്‍ തന്നെ മുറി കിട്ടുമോ എന്തോ ?പുറപ്പെട്ടിട്ട് ഏകദേശം 24 മണിക്കൂര്‍ ആയി. വയറിനുള്ളില്‍ നിന്നും ഡൌണ്‍ലോഡ് അലേര്‍ട്ട് കാര്യമായി വരുന്നുണ്ട്.കൊണ്ട് വന്നിട്ടുള്ള കപ്പ്‌ ആണെങ്കില്‍ ചെക്ക്‌ ഇന്‍ ചെയ്ത ബാഗിലും.

ഓ കൊച്ചുവാണിയെവിടെ ? ഒന്ന് മുട്ടിയിട്ടു തന്നെ കാര്യം.ചുറ്റും നോക്കി പക്ഷെ കാണുന്നില്ല.എവിടെ പോയോ എന്തോ..എന്തായാലും പാസ്പോര്‍ട്ട്‌ എടുത്തു പിടിക്കാം.എടുക്കാന്‍ വേണ്ടി ബാഗു തുറന്നതും മൊബൈല്‍ താഴെ വീണു.വീണു പരിചയം ഉള്ള മൊബൈല്‍ ആയതുകൊണ്ട് ഒന്നുംപറ്റിയില്ല.ഓഹോ ഇവിടെയുണ്ടായിരുന്നോ കൊച്ചു വാണി? തൊട്ടടുത്തുകൂടെ നടന്നു പോയികൊണ്ടിരുന്ന ആളെ ആണോ ഞാന്‍ ചുറ്റിലും തിരഞ്ഞത് ? ഇപ്പോള്‍ തന്നെ ചവിട്ടിക്കൂട്ടിയേനെ.ഉയരം ഇല്ലത്തതുകൊണ്ടുള്ള ഓരോ പ്രശ്നങ്ങളെ.കൊച്ചിയില്‍ നിന്നും വന്നതല്ലേ? എന്നുവേണോ അതോ ലജ്ജെഗ് എവിടെ വരും ?എന്ന് ചോദിച്ചു മുട്ടിയാലോ.മലയാളത്തില്‍ ആവാം അല്ലെ ? ഛെ...വേണ്ട ഇംഗ്ലീഷ് മതി.മലയാളത്തില്‍ ആയിരുന്നെങ്കില്‍ ഒരു ഫ്ലോ കിട്ടിയേനെ .പക്ഷെ ഇംഗ്ലീഷ് ആകുമ്പോള്‍ തിരിച്ചു വല്ല കടിച്ചാപൊട്ടാത്ത ഉത്തരം പറഞ്ഞാല്‍ പണിയാകും.അതിലും നല്ലത് ഡ്രൈവറെ വിളിക്കാനുള ഈ കാര്‍ഡ്‌ എങ്ങിനെ ഉപയോഗിക്കാം എന്ന് ചോദിച്ചു മുട്ടുന്നതാ."ഇതു പുറത്തു പോയിട്ടേ ബൂത്തില്‍ നിന്നേ വിളിക്കാന്‍ ഒക്കത്തുള്ളൂ.എന്‍റെ ഫോണില്‍ നിന്നും വിളിക്കാവെന്നെ" എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ സൂത്രത്തില്‍ ഒരു ഫോണ്‍ നമ്പരും ഒക്കും. ഓ എന്‍റെ ഒരു ബുദ്ധി.ഒന്നുകൂടി പ്രാക്ടീസ് ചെയ്തേക്കാം.Excuse me..Actually this is my first time here.Would you please tell me how to use this phone card? മലയാളത്തില്‍ ആണേല്‍ "അതേയ് ഞാന്‍ എവിടെ ആദ്യായ്ട്ടാ.ഇതെങ്ങിന്യാപ്പൊ ഈ കാര്‍ഡിട്ടു വിളിക്കണേ? ആദ്യമായിട്ട് എന്ന് ചുമ്മാ ഒരു സിമ്പതി കിട്ടാന്‍ വേണ്ടി മാത്രം.പിന്നെ ഒരു ഹെല്‍പ്പ് ആയതുകൊണ്ട് തിരിച്ചു ഫ്ഫാ..എന്നൊന്നും പറയില്ലല്ലോ.പിന്നെ അതില്‍ പിടിച്ചു കയറേണ്ടത് മിടുക്ക്

ആലോചിച്ചു പത്തു മിനിട്ട് എങ്ങിനെ പോയി എന്ന് മനസിലായില്ല.ദാണ്ടേ മുന്നിലൊരു വരി.ഓഹോ സെക്യൂരിറ്റി ചെക്കിന് ഉള്ള വരിയാണല്ലോ.ഇതാണ് തക്കം.വരിയില്‍ വച്ച് ചോദിക്കാം.പക്ഷെ US സിറ്റിസെന്‍ ആണെങ്കില്‍ വേറെ വരിയാ.അതുപോലെ ഗ്രീന്‍ കാര്‍ഡ്‌ ഉള്ളവര്‍ക്കും.എന്തായാലും വരുന്നത് വരട്ടെ നമുക്ക് നമ്മുടെ വരി.ഓഹോ ഇത് രണ്ടും അല്ലല്ലേ.ദാണ്ടേ വരുന്നു സെയിം വരിയിലേക്ക്.ടിക്ക് ടിക്ക്...ടിക്ക് ടിക്ക്.തെറ്റിദ്ധരിക്കരുത് ഒരു ക്ലോക്ക് അവിടെ അടിച്ചതാ.ഇഞ്ചോടിഞ്ച് പോരാട്ടം തൊട്ടു പുറകില്‍ നില്‍ക്കുമോ ഇല്ലയോ."ഓ ആഗെ ചലോ എക്ക്സ്ക്യുസ്  മി ".ഓ ഒരു ഹിന്ദി ഫാമിലി കയറി അതിനു പുറകില്‍ കൊച്ചു വാണി.ഛെ..ഇതാണ് പണ്ടുള്ളവര്‍ പറയുന്നത് തിരുവാതിര ഞാറ്റുവേലയ്ക്കു തന്നെ കുരുമുളക് കൊടിയിടണം എന്ന്.ഇനിയിപ്പോള്‍ ലഗ്ഗെജു എടുക്കാന്‍ വരട്ടെ അപ്പോള്‍ കാണാം.

അത്യാവശ്യം ആളുകള്‍ ഉള്ള വരിയായിരുന്നു. ഇവിടെ വച്ചാണ് നമ്മളോട് ചോദ്യങ്ങള്‍ ചോദിക്കുന്നത്.എന്തിനാണ് ഇവിടെ വന്നത്?ഇവടെ എന്ത് ചെയ്യും?എവിടെ താമസിക്കും എന്നൊക്കെ.നിറയെ പോലീസുകാര്‍ നടപ്പുണ്ട്.ഒരുത്തി ഫോണ്‍ എടുക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോഴേ അവന്മാര് പിടിച്ചു.ഇനി അവര്‍ക്ക്, ആര്‍ക്കാണ് വിളിക്കാന്‍ പോകുന്നത് എന്നറിയണം.ഉത്തരത്തില്‍ പന്തികേട്‌ തോന്നിയപ്പോഴേ അവന്മാര് ഒരു മുറിയിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി.ഇനി അവളുടെ കാര്യം കട്ടപ്പുക.എപ്പോള്‍ പുറത്തു കടക്കുമോ എന്തോ?കഴിഞ്ഞ പ്രാവശ്യം വന്നപ്പോള്‍ കൂടെ വന്ന പുള്ളിയുടെ പാസ്പോര്‍ട്ടില്‍ എന്തോ ഒരു സ്പെല്ലിംഗ് തെറ്റിയത് കണ്ടിട്ട് മൂന്നു മണിക്കൂര്‍ ആണ് തടഞ്ഞു വച്ചത്.അങ്ങനെ അര മണിക്കൂര്‍ വരിനിന്നു  കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ എന്‍റെ ഊഴം വന്നു.ഒരു അമ്മച്ചിയാണ്.ചെന്ന പാടെ ഒരു കിടിലന്‍ ചിരി വിത്ത്‌ ഗുഡ് മോര്‍ണിംഗ് ആന്‍ഡ്‌ "How are you doing today?" അമ്മച്ചി പാസ്‌ പോര്‍ട്ടും വിസയും നോക്കിയതിനു ശേഷം പതിവ് ചോദ്യം.എന്താണ് ഇവിടെ ചെയ്യാന്‍ പോകുന്നത്?നമ്മള്‍ അതുപോലെ റെഡി മെയ്ഡ് ഉത്തരവും.ഞാന്‍ ഇവിടെ വര്‍ക്കേ ചെയ്യത്തില്ല..ചുമ്മാ കുറച്ചു നാട്ടുവര്‍ത്താനം പറയാന്‍ വന്നതാ.പിന്നെയും അമ്മച്ചി എന്തോ ചോദിച്ചു.അത് ശരിക്കും മനസിലാകാത്തതുകൊണ്ട് ഞാന്‍ നമ്മുടെ സാധാരണ ഓണ്‍ സൈറ്റുമായുള്ള കോളില്‍ പറയുന്ന പോലെ കോള്ലോക്കിയലായി "Sorry can you please come again?" എന്ന് പറഞ്ഞു.അവര് ഞെട്ടി.അവരുടെ ഇംഗ്ലീഷ് ശരിയാണോ എന്ന് അവര്‍ക്ക് സംശയം തോന്നിയ ആദ്യത്തെ നിമിഷം.അവര്‍ക്ക് ഒരു ഇന്ത്യക്കാരനോട് ഇംഗ്ലീഷ് പറഞ്ഞു മനസിലാക്കാന്‍ പറ്റിയില്ലല്ലോ എന്ന വിഷമത്തില്‍ പറഞ്ഞു.ഒകെ Approved.Please place your hand in the device.ആ സ്കാന്‍ ചെയ്യുന്ന മെഷീനില്‍ കൈ വച്ചോ .ഞാന്‍ നിങ്ങളെ കടത്തി വിട്ടിരിക്കുന്നു.ട്ടപ്പ ട്ടപ്പെന്നു സീലും വച്ച് എന്നെ പറഞ്ഞു വിട്ടു.

വിമാനത്തില്‍ വച്ച് നമ്മള്‍ ഇറങ്ങുന്ന സമയം ആകുമ്പോള്‍ അവര്‍ നമുക്ക് രണ്ടു കടലാസുകള്‍ തരും.അതില്‍ നമ്മള്‍ നമ്മുടെ കാര്യങ്ങള്‍ എല്ലാം എഴുതണം.ഒന്ന് സെക്യൂരിറ്റി ചെക്കും അതായത് മുകളില്‍ പറഞ്ഞ സീല്‍ അടിക്കുന്നത് ഇങ്ങനെ നമ്മള്‍ പൂരിപ്പിച്ച ഒരു കടലാസിലാണ്.പിന്നെയുള്ളത് കസ്റ്റംസ് ചെക്കിങ്ങിനും.അങ്ങനെ വീണ്ടും കിട്ടി ആറു മാസം ഇവിടെ അമേരിക്കയില്‍ നില്‍ക്കാനുള്ള അനുമതി.


ഇനിയുള്ളത് ചെക്ക് ഇന്‍ ചെയ്ത് ബാഗുകള്‍ കണ്ടു പിടിക്കുക എന്ന പണിയാണ്.വിമാനത്തില്‍ വന്ന എല്ലാവരുടെയും ബാഗുകള്‍ ഒരു കാന്വേയറില്‍ കിടന്നു കറങ്ങുന്നുണ്ടാകും.അതില്‍ നിന്നും നമ്മുടെ ബാഗെടുത്ത് കസ്റ്റംസില്‍ കാണിച്ചു പുറത്തു കടക്കാം.എന്തായാലും നമുക്ക് സമയമുണ്ടല്ലോ കൊച്ചു വാണി വരട്ടെ.അങ്ങനെ നിന്ന് നിന്ന് 15 മിനിറ്റ് ആയി.കാണുന്നില്ല അവന്മാര് പോക്കിയോ.ചില്ലായതുകൊണ്ട് അപ്പുറത്ത് ഉള്ള ക്യു കാണാം അവിടെയെങ്ങും ഇല്ല .എന്നാലിനി ബാഗെടുതെക്കാം.ഒരു കറക്കം കഴിഞ്ഞു രണ്ടു കറക്കം കഴിഞ്ഞു പക്ഷെ കണ്വേയറില്‍ എന്‍റെ ബാഗ്ഗുകള്‍കാണുന്നില്ല .ദൈവമേ എല്ലാം അതിനകത്താണല്ലോ.പണ്ട് ഇങ്ങനെ കുറെ പേര്‍ക്ക് സംഭവിച്ചത് എന്‍റെ തലയില്‍ കൂടി ഓടി തുടങ്ങി.ഇതിന്റെ പുറകില്‍ കൂടി നടക്കുകയെന്നാല്‍ തലവേദന പിടിച്ച പണിയാണ്.പിന്നെ അതിനു വേണ്ടി ഒന്നര മണിക്കൂര്‍ അകലെയുള്ള ഹോട്ടലില്‍ നിന്നും ടാസ്കി പിടിച്ചു വരിക എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ ,അതിലും ഭേദം ഇ ബാഗുകള്‍ പൊക്കോട്ടെ എന്ന് വയ്ക്കുന്നതാണ്.ദാണ്ടേ വലിയ ബാഗ് വരുന്നുണ്ട്.ആശ്വാസം തുണിയെല്ലാം അതിലാ.ഇനിയുള്ളത് ഭക്ഷണവും ,കപ്പും വച്ചിട്ടുള്ള ചെറിയ ബാഗ്.ദൈവമേ ഈ ബാഗിന്‍റെ ലോക്ക് ആരോ തുറന്നിരിക്കുന്നു.ഇനി വല്ല മയക്കു മരുന്നും വച്ചിട്ടുണ്ടോ?പണ്ട് മിനിമോള്‍ വത്തിക്കാന്‍ എന്ന സിനിമയില്‍ കാണിച്ച പോലെ ഗുണ്ടകള്‍ തേടി വരുമോ എന്തോ? അതിലും പ്രശ്നം ഇവിടെ കസ്റ്റംസ് പിടിക്കുമോ എന്നതാണ്.എന്തായലും മറ്റേ ബാഗു കൂടെ വരട്ടെ.എന്നിട്ട് ഒന്ന് തുറന്നു നോക്കാം.

ദേ ആരാ പോകുന്നത് ? ശരിക്കും കണ്ടില്ല.വാണി ആണോ?കാന്വേയറിന്റെ മറ്റേ തലക്കലെക്കാണല്ലോ പോണത്. അങ്ങോട്ട്‌  പോയി നോക്കാം.ഛെ ആളുമാറിപോയി.എന്തായാലും വന്നത് വെറുതെ ആയില്ല മറ്റേ ബാഗു ആരോ ഈ ഭാഗത്ത്‌ മാറ്റി വച്ചിരിക്കുന്നു.ബ്ലെടി ഫൂള്‍സ്.ഇനിയിപ്പോള്‍ ബാഗിന്‍റെ ലോക്ക് പൊളിച്ച നിലക്ക് തുറന്നു നോക്കാതെ മുന്നോട്ടു കസ്റ്റംസില്‍ പോകാന്‍ പറ്റില്ല.വെറുതെ എന്തിനാ എനിക്ക് തീറ്റ തന്നു അമേരിക്കക്കാരുടെ കാശു കളയുന്നത്?

സാധാരണയായി ഇന്ത്യയില്‍ നിന്നും ഒരു മാസത്തിനു  ബിസിനസ്‌ വിസയില്‍ വരുന്നവന്‍ കൊണ്ട് വരുന്നത് മാത്രമേ ഞാനും കൊണ്ട് വന്നിട്ടുള്ളു.ഒരു ബാഗില്‍ എങ്ങാനും തണുത്താല്‍ ഇടാനുള്ള ഒരു സ്വെറ്റര്‍, പത്തു ഷര്‍ട്ടുകള്‍,നാലു പാന്റ്സ് ,രണ്ടു ജീന്‍സ്,4 ടി ഷര്‍ട്ടുകള്‍,പിന്നെ ഇവയോടുകൂടി ഉപയോഗിക്കേണ്ട അനുബന്ധ വസ്ത്രങ്ങള്‍.അടുത്ത ബാഗില്‍ മെയിന്‍ ഉപയോഗ വസ്തുവായ കപ്പും,നിത്യോപയോഗ വസ്തുക്കളായ ഷേവിംഗ് സെറ്റും പല്ല് തേക്കാനുള്ള ബ്രഷും,പിന്നെ കഴിക്കാനുള്ള സാധനങ്ങളും.താമസിക്കുന്ന ഹോട്ടലില്‍ അടുക്കള സൗകര്യം ഉള്ളതുകൊണ്ട് ഇന്‍സ്റ്റന്റ് ആയി റെഡി ആക്കാന്‍ കിട്ടുന്ന പൊറോട്ട,ചപ്പാത്തി,മാഗ്ഗി ,ഇടിയപ്പം തുടങ്ങി വെറുതെ ഇരിക്കുമ്പോള്‍ കൊറിക്കാനുള്ള ചിപ്സും ,കപ്പലണ്ടിയും വരെ.പിന്നെ ഇടയ്ക്കിടെ ശരീരം നന്നാക്കാനുള്ള സൂപ്പ് പാക്കറ്റ്. അച്ചാറിന്റെയും,ജാമിന്റെയും, ചമ്മന്തിപ്പോടിയുടെയും കാര്യം പിന്നെ പറയേണ്ടല്ലോ.അതില്ലാതെ പറ്റില്ല.കുറച്ചു അറിയും കൂടി എടുക്കാമായിരുന്നു.അടുത്ത പ്രാവശ്യം ആകട്ടെ.അതുപോലെ പാല്‍ പൊടിയും കൂടിഎടുക്കാമായിരുന്നു .ലാപ്ടോപ് പിന്നെ കയ്യില്‍ പിടിച്ച ബാഗിലും.പിന്നെ എടുക്കാന്‍ മറന്നുപോയ  ഒരു സാധനം ഒരു ഗ്ലോബല്‍ adaptor ആയിരുന്നു.അതായത് അമേരിക്കയിലെ പ്ലഗ്ഗുകള്‍ വ്യത്യാസമുണ്ട്.നമ്മുടെ കൈയില്‍ഉള്ള പ്ലഗ്ഗുകള്‍ ഇവിടത്തെ സോക്കറ്റില്‍ കയറില്ല.മൊബൈല്‍ ചാര്‍ജ് ചെയ്യാനോ ക്യാമറ ചാര്‍ജ് ചെയ്യാനോ ഗ്ലോബല്‍ adaptor ഇല്ലെങ്കില്‍ നമുക്ക് പറ്റില്ല.

അങ്ങനെ എയര്‍പോര്‍ട്ടില്‍ വച്ച് ബാഗ് തുറന്നപ്പോള്‍ ഞാന്‍ അവിടെ ഒരു സംഭവം ആയി.എല്ലാവരും കസ്റ്റംസുകാര്‍ ചോദിച്ചാല്‍ മാത്രമേ തുറക്കൂ.പക്ഷെ ഞാന്‍ അതിലും മുമ്പേ തുറന്നല്ലോ എന്നായിരിക്കാം കാണുന്നവര് വിചാരിച്ചത്.ചിലരുടെയൊക്കെ നോട്ടം കണ്ടാല്‍ ആദ്യമായിട്ടാണ് ഒരു ഷേവിംഗ് സെറ്റ് കാണുന്നത് എന്ന് വരെ തോന്നി പോകും.എന്തായാലും ആരും ഒന്നും വച്ചിട്ടില്ല.ഇനി എയര്‍ ഇന്ത്യയെ രണ്ടു തെറി പറയാം.പക്ഷെ അവിടെയെങ്ങും ഒരു എയര്‍ പോയിട്ട് ഇന്ത്യക്കാരന്‍ പോലുമില്ല.ഭാഗ്യം.ഞാന്‍ തുറക്കുന്നത് കസ്റ്റംസുകാരന്‍ കണ്ടത് കൊണ്ടാണോ എന്നറിയില്ല,എന്നെ കണ്ടതെ കസ്റ്റംസ് പുള്ളി എന്‍റെ പേപ്പറ് വാങ്ങി വച്ചിട്ട് പൊക്കോളാന്‍ പറഞ്ഞു.അങ്ങനെ ഉദ്ദേശിച്ചതിലും നേരത്തെ പുറത്തെത്തി.

കാണ്ഡം - സ്വയം തൊഴില്‍

സിനിമയില്‍ കാണുന്നപോലെ വല്ല ബോര്‍ഡും ഉണ്ടോ എന്തോ? "ജോയ് ജോര്‍ജ്,ടെക്നിക്കല്‍ ലീഡ്,കൊച്ചി" എന്നൊക്കെ എഴുതിയ ബോര്‍ഡു കണ്ടിരുന്നെങ്കില്‍ ഒരു ഫോട്ടോ എടുത്തു വക്കാമായിരുന്നു.പക്ഷെ ഒന്നുമില്ല.ഇനി ഈ ഫോണ്‍ കാര്‍ഡ്‌ തന്നെ ശരണം.എങ്ങിനെ വിളിക്കും.ഒരു ചൈനക്കരനോട് ചോദിച്ചു.അവനു ചൈനീസ് പോലും മര്യാദക്ക് പറയാന്‍ കിട്ടില്ല.ഇവനൊക്കെ ആരാണാവോ വിസ കൊടുക്കുന്നത്?ഇനിയുള്ളത് അവിടെയും ഇവിടെയും ഉള്ള ഇന്ത്യക്കാരാണ്.അങ്ങനെ ഒരു പുള്ളിയോട് ചോദിച്ചു.അങ്ങേര്‍ക്ക് അപ്പോള്‍ തന്നെ എനിക്ക് ഹിന്ദി അറിയുമോ എന്നറിയണം.അല്ലെങ്കില്‍ മറാട്ടി ആയാലും മതിയത്രേ.ഞാന്‍ ഹിന്ദി പറയാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോഴേ പുള്ളി പറഞ്ഞു.അങ്ങേ മൂലക്ക് ബൂത്തുകള്‍ ഉണ്ട്.അവിടെ പോയി കാര്‍ഡിലെ പിന്‍ നമ്പര്‍ അടിച്ചു വിളിക്കാം.

ഇവിടത്തെ ബൂത്തുകള്‍ കൊള്ളാം നമ്മുടെ നാട്ടിലെ കൂട് പോലെ നിന്ന് വിളിക്കുന്ന ബൂത്ത്‌ പോലെയല്ല .ഇരുന്നു വിളിക്കാം.അങ്ങനെ അഭ്യാസം തുടങ്ങി.ആദ്യം തന്നെ ഒരു ഡോളര്‍ ഇടണം പോലും.പിന്നെയെന്തിനാ ഈ കാര്‍ഡ്‌?അങ്ങനെ വീണ്ടും മറ്റേ പുള്ളിയെ തപ്പിയെടുത്തു.ഇപ്പ്രാവശ്യം അങ്ങോരും കൂടി ബൂത്തിലേക്ക് വന്നു.പക്ഷെ പുള്ളി വന്ന പാടെ അടുത്ത ബൂത്തിലിരിക്കുന്ന കറുമ്പനോട് എന്തോ പറയുന്ന കേട്ടു. എന്നിട്ട് എന്നോട് പറഞ്ഞു.ആ കറുമ്പന്റെ കയ്യിലുള്ള മൊബൈല്‍ വഴി വിളിച്ചോ..ഓ ചേട്ടാ ഞാന്‍ നമിച്ചു പോയി.ഇങ്ങനെയും അപരിചിതരെ സ്നേഹിക്കുന്ന നാടോ?അങ്ങനെ ഞാന്‍ കറുമ്പന്റെ അടുത്ത് ചെന്നപ്പോള്‍ കറുമ്പന്‍ പറഞ്ഞു.3 മിനിട്സ് 1 ഡോളര്‍.ഓഹോ പുള്ളി ഇവിടെ ഒരു പാരല്ലെല്‍ ബൂത്ത്‌ നടത്താന് അല്ലെ ? പുലി.തിരിഞ്ഞു ഇന്ത്യക്കാരനെ നോക്കിയപ്പോള്‍ പറഞ്ഞു.ഇവിടത്തെ ബൂത്തില്‍ ആയാലും 1 ഡോളര്‍ കൊടുക്കണം.എന്‍റെ കാര്‍ഡ്‌ ഉപയോഗിക്കാന്‍ പറ്റിയ തരത്തിലുള്ള ബൂത്തുകള്‍ ഇവിടെ ഇല്ലത്രെ.ഡൌണ്‍ലോഡ് സ്റ്റാര്‍ട്ട്‌ ചെയ്യാനുള്ള സിഗ്നലുകള്‍ വീണ്ടും വയറില്‍ നിന്നും വന്നപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ഓക്കേ പറഞ്ഞു.പക്ഷെ ഈ കറുമ്പനെ കാണുമ്പൊള്‍ ഒരു പേടി ഇല്ലാതില്ല.ആറര അടിക്കുമെലെ പൊക്കം അതിനൊത്ത അല്ലെങ്കില്‍ കുറച്ചു കൂടുതല്‍ ഉള്ള തടി. കാശ് കൊടുക്കാന്‍ നേരം പഴ്സ് പിടിച്ചു വാങ്ങി ഓടിയാല്‍ ഒന്നും ചെയ്യാനില്ല.നോക്കി നില്‍ക്കേണ്ടി വരും.തപ്പിയപ്പോള്‍ ഒരു ഡോളറിനു നോട്ടു കിട്ടിയതുകൊണ്ട് പുള്ളിയോട് നമ്പര്‍ പറഞ്ഞു കൊടുത്തു.

പിന്നെ എല്ലാം വളരെ പെട്ടെന്ന് ആയിരുന്നു.ഇന്ത്യക്കാരന്‍ മുങ്ങി.കറുമ്പന്‍ ഞാന്‍ അപ്പോള്‍ നില്‍ക്കുന്ന സ്ഥലവും, അവിടേക്ക് എങ്ങിനെ വരണമെന്നും പറഞ്ഞു തന്നു.ഞാന്‍ അങ്ങിനെ തന്നെ ഡ്രൈവരോടും പറഞ്ഞു.ഡ്രൈവര്‍ അടുത്ത് എവിടെയോ ഉണ്ടത്രേ?ട്രാഫിക്കില്‍ പെട്ട് കിടക്കുകയാണ്.ഒരു മിനിട്ടിനുള്ളില്‍ ഫോണ്‍ വിളി കഴിഞ്ഞു കറുമ്പനു ഒരു ഡോളര്‍ കൊടുത്തു.അങ്ങനെ മിഷന്‍ തീര്‍ത്തു.പിന്നെ കുറച്ചു നേരം കൂടെ അവിടെ നിന്നപ്പോള്‍ മനസിലായി കറുമ്പന്‍ ആള് കുഴപ്പമില്ല.ജീവിക്കാന്‍ വേണ്ടി ചെയ്യുന്നതാണ്‌.പണിയെടുക്കാന്‍ ആരോഗ്യം ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടല്ല.പുള്ളി ആരെയും ഫോണ്‍ വിളിക്കാന്‍  നിര്‍ബന്ധിക്കുന്നില്ല.നമ്മുടെ നാട്ടില്‍ ആയിരുന്നെങ്കില്‍ ബൂത്തിലുള്ള ഫോണുകള്‍ ഇങ്ങനെ ഇരിക്കുന്നവന്മാര്‍ കേടാക്കിവച്ചേനെ..

ഒന്ന് ശരിക്കും ഈ ബിസിനസ്‌ പഠിക്കണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു.അതുപോലെ പുള്ളിയുടെ കൂടെ ഒരു ഫോട്ടോ എടുക്കണമെന്നും.പക്ഷെ ഡ്രൈവര്‍ പെട്ടെന്ന് വന്നത് കൊണ്ട് നടന്നില്ല.പുള്ളി ഒരു ബോര്‍ഡും പിടിച്ചാണ് വന്നത്.പക്ഷെ അതില്‍ ജോയ് ജോര്‍ജ് എന്ന് മാത്രമേ ഉള്ളു.പുള്ളിയുടെ കൂടെ കാറിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടക്കുമ്പോള്‍ വീണ്ടും രണ്ടു കണ്ണുകള്‍ തമ്മില്‍ കൂട്ടിമുട്ടി.പക്ഷെ ഇത്തവണ കൊച്ചുവാണിയുടെ കൂടെ എന്നെക്കാളും ഉയരവും മസിലുമുള്ള വേറെ ഒരുത്തന്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു. അല്ലേലും ഈ ഉയരം ഇല്ലാത്തവരെ മുട്ടിയിട്ടും ഒരു കാര്യവുമില്ല..അയ്യയ്യയ്യെ..

ഡ്രൈവര്‍ നല്ല കമ്പനി ആയിരുന്നു.ഇവിടെ പതിനഞ്ചു കൊല്ലമായത്രേ വന്നിട്ട്.ഹോട്ടലില്‍ ഒരു കുഴപ്പവും ഉണ്ടായില്ല.മൂന്ന് മണിക്കാണ് ടൈം എങ്കിലും അവിടത്തെ ചേച്ചി വേറെ ഒരു മുറി ശരിയാക്കി തന്നു.ശരിക്കും ക്ഷീണിച്ചിരുന്നു .പിന്നെ ഓഫിസിലെ വിളിക്കേണ്ടവരെ വിളിച്ചു ബാക്കി ഇമെയിലുകള്‍ അയച്ചു ,പ്രധാനമായി ഫേസ് ബുക്കും ,ജി മെയിലും ബസ്സും അപ്ഡേറ്റ് ചെയ്തു.നമ്മള്‍ വന്ന വിവരം നാല് പേര്‍ ഫേസ് ബുക്കില്‍ അറിയട്ടെന്നു..അല്ലാതെന്തു..അത് കഴിഞ്ഞു ഗാഡനിദ്ര.നാളെ മുതല്‍ ഓഫീസില്‍ പോകനുള്ളതല്ലേ..

ഇനിയും ഇവിടെ നടക്കാന്‍ പോകുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ എഴുതണം എന്നുണ്ട്. നടക്കുമോ എന്തോ?

അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല: